Als er íets is wat anti-prostitutie mensen graag doen dan is het wel expliciete verhalen vertellen over de mishandeling en verkrachting van sekswerkers. De manier waarop dit gebeurt is meestal zo opzwepend dat het oprecht ongemakkelijk wordt, het leest bijna als gewelddadige erotica. Anti-prostitutie mensen verdedigingen hun gedrag door te zeggen dat zij misstanden aan de kaak willen stellen, ze willen kanten belichten die weinig belicht worden. Ze willen een stem geven aan hen die niet gehoord worden, beweren ze. Het zorgt voor compleet absurde gesprekken.

Sekswerkers: “Weer is iemand hun huis uit gezet omdat ze aan sekswerk deden. We worden op straat gezet, we worden ontslagen van onze day jobs, we worden letterlijk door omwonenden in elkaar geslagen.”
Anti’s: “Waarom romantiseren jullie het zo? Niet iedereen is een happy hooker die er zelf voor kiest”.
Sekswerkers: “Yeah we know. Maar welke achtergrond we ook hebben, we willen beschermd worden tegen geweld door de overheid, de politie en burgers. We worden kapot gemaakt.”
Anti’s: “Daar doe je het alweer! Zo’n positief beeld schetsen! Maar ik hoorde van een prostituee die al op haar 13e moest starten met het werk. Ze werd vastgehouden in een kelder op een smerig matrasje, en haar eerste klant weet ze nog goed. Hij kwam binnen en greep ruw haar borsten, en daarna nam hij zijn penis en ”
Sekswerkers: “DUDE!”
Anti’s: “vol van schaamte maar ze voelde hem al diep in haar anus, nog dieper tot ze dacht dat ze ”
Sekswerkers: “Are you fucking kidding me?”
Anti’s: “15 penissen per uur ze voelde hoe het smerige sperma tussen haar benen bleef plakken terwijl de andere klant haar betraande gezicht in zijn ”
Sekswerkers: “Dit is niet okee”
Anti’s: “Jullie willen gewoon de donkere kant van jullie werk niet erkennen!”

Het meest afschuwelijke voorbeeld is Somaly Mam. Deze dame dwong met haar organisatie minderjarige meisjes hardcore porno voor te lezen voor groepen volwassenen. Hardcore porno met zeer expliciet geweld en seksuele details die geen kind van 12 zou moeten kennen. De volwassenen betaalden Somaly Mam echter grof geld voor deze erotische dienst. Somaly Mam had namelijk een ‘anti-mensenhandel’ organisatie, die jonge meiden (die nooit in de prostitutie hadden gewerkt) ronselde om fictieve verhalen te vertellen. De volwassenen luisterden naar de lange expliciete verhalen van het (gelukkig fictieve) misbruik en trokken de portemonnee. Kindermisbruik was zelden zo lucratief.

De Misstanden Checklist

Maar hoe weet je nou of een artikel daadwerkelijk misstanden aan de kaak stelt, of dat het een kwestie is van winstgevende pity porn? Want vergis je niet: er zit veel (veel!) geld in de anti-sekswerk branche. Hier wat aanwijzingen dat je te maken hebt met exploitatieve pity porn:

• De auteur heeft het alleen over geweld door klanten en pooiers.
  Dit is de meest betrouwbare aanwijzing dat het om pity porn gaat. Sekswerkers en slachtoffers van mensenhandel hebben het over geweld door de staat, geweld door politie en discriminatie. Zij willen aandacht voor de schendingen van hun mensenrechten. Pity porn schrijvers vinden dit echter geen opwindend onderwerp, en slaan dit thema geheel over.
• Het artikel bestaat voor het grootste deel uit expliciete omschrijvingen van seksueel geweld.
  Op zichzelf is expliciet beschrijven van geweld geen probleem, soms is dat de beste manier om ergens aandacht voor te vragen. Maar wanneer een artikel bijna leest als een porno verhaaltje is dat een goede aanwijzing dat het hier om pity porn gaat. Realiseer je dat zelfs slachtoffers van mensenhandel lang niet altijd het werk zelf als traumatiserend hebben ervaren, klanten zijn meestal wel aardig.
• Het verhaal gaat over witte vrouwen.
  Of, wanneer het over andere groepen gaat, dan wordt de rol van seksisme, racisme en armoede compleet overgeslagen. In pity porn heeft men het graag over het onschuldige jonge meisje wat nietsvermoedend in de klauwen van een pooier terecht komt. In de echte wereld zie je onder sekswerkers veel mensen van kleur, transmensen, gay mensen en mensen die niet able-bodied zijn. Minderjarige sekswerkers zijn super vaak homo of trans en door hun gestoorde christelijke familie het huis uit gegooid. Sekswerk is vaak de beste optie in een ingewikkelde situatie.
• Reddingsorganisaties worden positief beschreven
  Reddingsorganisaties zijn de grootste oorzaak van uitbuiting onder sekswerkers wereldwijd. Dit probleem kan bijna niet overdreven worden. Zelfs slachtoffers zijn zeer expliciet: zij willen uit de klauwen van de reddingsindustrie blijven.  Let op met verhalen waarin een stoere witte man in een jeep de jonge onschuldige meisjes uit de prostitutie komt redden. Altijd foute boel.
• Sekswerkers worden monddood gemaakt
  In pity porn wordt er voor hen gesproken. Een mondige sekswerker die het ineens over overheidsgeweld en decriminalisatie van prostitutie gaat hebben is immers niet geil. Goede artikelen vragen de mening van organisaties als Proud, die al jaren strijdt voor de rechten van sekswerkers.
• Alles over naaimachines
  De fixatie op sekswerkers aan het naaien krijgen is echt… het zou compleet hilarisch zijn als het niet zo verdrietig was. Artikelen waarin men het heeft over de handwerkjes van voormalige prostituees kun je verbranden.

Als lezer is het niet jouw  verantwoordelijkheid om alle misstanden in de wereld tegen te gaan. Maar wees voorzichtig met het verspreiden van onjuiste informatie die bovendien schadelijk is voor kwetsbare groepen. Sekswerkers strijden voor hun rechten. Arbeidsrechten bijvoorbeeld. Steun ze daarin, in plaats van seksuele verhaaltjes over hun misbruik te verspreiden.

Lees meer:

Problemen met prostitutie

Stop mensenhandel: decriminaliseer prostitutie.